ในแบบแผนอิสลามเพศหญิงจะต้องใส่ยาวหลวมไม่โปร่งชุดนอกเมื่อก้าวออกจากการแต่งกายเป็นประชาธิปไตย (สำหรับผู้หญิงทุกคนโดยไม่คำนึงถึงสถานะ) พร้อมด้วยการปกป้องรักษาจากดวงอาทิตย์แผดจ้า กุรอาน กล่าวว่านี้เกี่ยวข้องสามีพร้อมกับผู้ตาม: “… พวกเขามีชุดเดรส / ผ้าคลุม (Libaas) เพราะด้วยคุณพร้อมด้วยคุณเหตุด้วยพวกเขา”
ธรรมเนียมปฏิบัติของชาวยิวยังต้องปวดร้าวของเครื่องแต่งกายบนหนึ่งเป็นเครื่องแสดงของการไว้ทุกข์ การทำนี้จะพบในพระคัมภีร์เมื่อจาค็อบได้ยินเสียงของความหายนะของบุตรชายของเขาโจเซฟ
บางพิธีกรรมของมนุษย์เช่นคนต่างๆของอาร์กติกระเบียบแบบแผนที่ทำให้ชุดเดรสของพวกเขาอย่างสิ้นเชิงจากขนสัตว์ตระเตรียมและตระเตรียมและผิวหนัง จารีตอื่น ๆ ที่เสริมหรือปรวนแปรเครื่องหนังและหนังด้วยผ้า: ทอถักนิตติ้งหรือ twined จากเส้นใยสิงสาราสัตว์และผักต่างๆ
ทั้งๆ ที่ลูกค้าสมัยใหม่อาจต้องใช้เวลาการทำของชุดเดรสลายลูกไม้ที่ได้รับทำให้ผ้าด้วยมือเป็นขบวนการที่น่าเบื่อมากและกำลังแรงงาน อุตสาหกรรมสิ่งทอเป็นครั้งแรกที่จะมียานยนต์ – ขับเคลื่อนด้วยกี่ทอผ้า – ช่วงการปฏิรูปอุตสาหกรรม
ธรรมเนียมปฏิบัติที่แตกต่างมีการเพิ่มขึ้นรูปแบบต่างๆของการสร้างเสื้อแสงจากผ้า วิธีการหนึ่งก็เกี่ยวข้องกับการพับผ้า หลายคนสวมและยังคงสวมใส่ชุดเดรสแฟชั่นที่กอบด้วยรูปสี่เหลี่ยมของผ้าห่อให้พอดี – ตัวอย่างเช่น dhoti เพราะด้วยผู้ชายด้วยกันส่าหรีสำหรับผู้หญิงในอนุทวีปอินเดีย, สก็อตสกอตหรือผ้าซิ่นของชาวชวา ชุดเดรสอาจจะเพียงแค่ผูกขึ้นเช่นในเหตุของสองคนแรกที่ชุดเดรสหรือเข็มขัดหมุดหรือถือเครื่องแต่งตัวในสถานที่เช่นในกรณีของทั้งสองฝ่ายผ้าที่มีค่ายังคงไม่ได้ดัดแปลงและผู้คนที่มีความจุต่างๆหรือคนคนเดียวกันที่ขนาดผิดแผกแตกต่างกันสามารถสวมใส่เครื่องแต่งตัวแบบอย่าง